امروزه محاسبات ابری خدمات فناوری اطلاعات زیادی را برای کاربران در سراسر جهان ارائه می دهد. در قبال هزینه هایی که کاربران در سیستم محاسبات ابری پرداخت می کنند، میزبانان مراکز داده ، خدماتی را انجام می دهند و این باعث صرف شدن مقادیر زیادی از انرژی در مراکز داده و هزینه های عملیاتی و در نتیجه افزایش میزان کربن در محیط زیست می شود و این باعث شد رفته رفته مبحثی بنام محاسبات ابری سبز ظهور کند. محاسبات ابری سبز نه تنها باعث حداقل شدن هزینه های عملیاتی شده ، بلکه به کاهش اثرات زیست محیطی کمک می کند.پیشبینی میشود مصارف انرژی مراکز داده در سال ۲۰۲۰ توسط محاسبات ابری 38 درصد کاهش یابد.موسسه پژوهشی پایک پیشبینی کرده است که افزایش درآمد محاسبات ابری به صورت جهانی از حالا تا سال ۲۰۱۵، با نرخ رشد مرکب سالیانه (GAGR) ۲۸ درصدی، ادامه خواهد داشت و بازار آن از ۴۶ میلیارد دلار در سال ۲۰۰۹، به 3/210 میلیارد دلار در سال ۲۰۱۵ خواهد رسید. رشد محاسبات ابری پیامد مثبت مهمی را برای انتشار گازهای گلخانهای (GHG) و میزان تحملپذیری این گازها دارد. به عنوان بخشی از سناریوی به کارگیری محاسبات ابری ، پژوهشهای پایک پیشبینی میکند که مصرف برق در مراکز داده، از سال ۲۰۱۰ با 8/201 ترا-وات-ساعت (TWh)، با کاهش ۳۱ درصدی، به 8/139 ترا-وات-ساعت در سال ۲۰۲۰ خواهد رسید. این کاهش، کل هزینههای مراکز داده را از 3/23 میلیارد دلار در سال ۲۰۱۰ به ۱۶ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۰ کاهش خواهد داد و همچنین باعث کاهش ۲۸ درصدی تولید گازهای گلخانهای نسبت به میزان کنونی آن در سال ۲۰۱۰، خواهد شد. تحلیلگر ارشد، اریک وودز میگوید: «رشد محاسبات ابری اثر مثبت بسیار قابل توجهی در مصرف انرژی مراکز داده خواهد داشت.»
برای پرداختن به مشکل افزایش مصرف انرژی و پیش بردن طرح محاسبات سبز ، منابع مرکز داده بایستی به یک شیوه انرژی کارآمد مدیریت شوند . تخصیص منابع ابری نه تنها بایستی نیازمندی های تضمین کیفیت خدماتQoS ) )[1] که توسط کاربران از طریق توافقات سطح خدمات SLA) )[2] مشخص شده اند، را برآورده کند بلکه باید مصرف انرژی را کاهش دهد. روش تخصیص آگاه از انرژی، منابع مرکز داده را به نحوی برای برنامه های کاربردی میزبان فراهم می آورد که بازدهی انرژی مرکز داده را بهبود می بخشد و درعین حال کیفیت خدمات مورد مذاکره را تولید میکند. اما تعهد به فراهم آوردن کیفیت بالای سرویس به مشتریان توسط فراهم کنندگان ابر موجب ضرورت بحث در مورد رابطه انرژی وکارایی شد.دلیل مصرف بی نهایت انرژی فقط به میزان منابع استفاده شده و بازدهی کم سخت افزار مربوط نیست، بلکه بیشتر به استفاده ناکارآمد این منابع وابسته است. اطلاعاتی که از بیش از 5222 سرور در یک دوره شش ماهه جمع آوری شد، نشان داد که سرورها از 12 الی 15 درصد کل ظرفیت پردازشی خود را غالبا استفاده میکنند که موجب هزینه در تهیه سخت افزار می شود .بهره وری ناچیز از منبع یا بارگذاری بیش از حد آن در مقایسه با منابعی که به طور موثر مورد بهره برداری قرار میگیرند، موجب مصرف انرژی بیشتری میشود. این مسئله مستلزم توسعه تکنیکهای مختلف نرم افزاری صرفه جویی در انرژی است، که شامل مواردی مانند مجازی سازی میشوند.در ادامه به مجازي سازي وانواع مهاجرت ماشین مجازی می پردازیم.